Ο ΙΩΣΗΦ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤ' ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ

Ο Ιωσήφ ήταν ακόμα στο σπίτι του, όταν έφτασαν εκεί τ' αδέρφια του. Εκείνοι έπεσαν μπροστά του στο έδαφος και τον προσκύνησαν. Τότε ο Ιωσήφ τους είπε:

- «Τι ήταν αυτό που κάνατε;»

Ο Ιούδας αμέσως απάντησε:

- «Πώς να μιλήσουμε και πώς να δικαιολογηθούμε; Ο Θεός αποκάλυψε την αμαρτία των δούλων σου. Είμαστε δούλοι σου και εμείς και εκείνος στον οποίο βρέθηκε το ποτήρι».

Ο Ιωσήφ όμως είπε:

- «Δεν είναι δυνατόν να κάνω κάτι τέτοιο! Μόνο αυτός που πήρε το ποτήρι θα γίνει δούλος μου. Εσείς οι άλλοι θα γυρίσετε πίσω στον πατέρα σας».

Τότε ο Ιούδας τον πλησίασε και του είπε:

- «Σε παρακαλώ, κύριε μου, επίτρεψε μου να σου μιλήσω χωρίς να οργιστείς εναντίον μου γιατί εσύ είσαι σαν Φαραώ. Έχουμε ένα γέροντα πατέρα και ένα μικρό αδερφό, που ο πατέρας μας τον απέκτησε στα γηρατειά του. Ο αδερφός αυτού του μικρού, από την ίδια μάνα, πέθανε. Ο πατέρας μας τον αγαπάει πολύ και όταν δει ότι δεν είναι μαζί μας αυτό το παιδί, τότε εκείνος θα πεθάνει. Και εμείς θα γίνουμε αιτία να πεθάνει ο πατέρα μας. Έχω εγγυηθεί στον πατέρα μου για το παιδί, ότι αν δεν του το φέρω πίσω, θα είμαι ισόβια ένοχος απέναντι του. Τώρα λοιπόν, ας παραμείνω εγώ δούλος σου και το παιδί ας γυρίσει πίσω με τους αδερφούς του. Πώς μπορούμε να γυρίσουμε πίσω στον πατέρα μας, χωρίς να είναι μαζί μας το παιδί; Καλύτερα να μη δούμε τη δυστυχία που θα τον βρει».

 Ο Ιωσήφ δεν μπόρεσε πια να συγκρατηθεί μπροστά και με δάκρυα στα μάτια είπε στους αδερφούς του:

- «Εγώ είμαι ο Ιωσήφ, ο αδερφός σας!

Οι αδερφοί του όμως δεν μπορούσαν να του απαντήσουν και στέκονταν μπροστά του εμβρόντητοι.

Τους είπε πάλι ο Ιωσήφ:

- «Εγώ είμαι ο Ιωσήφ ο αδερφός σας, που τον πουλήσατε στην Αίγυπτο. Αλλά τώρα μη λυπάστε και μην έχετε τύψεις που με πουλήσατε, γιατί ο Θεός με έστειλε εδώ πριν από σας για να σας σώσω τη ζωή και να μπορέσετε να επιβιώσετε στη χώρα. Δε με στείλατε, λοιπόν, εσείς εδώ, αλλά ο Θεός. Με έκανε σύμβουλο του Φαραώ, υπεύθυνο στο ανάκτορο του, και κυβερνήτη όλης της Αιγύπτου. Τώρα βιαστείτε να πάτε πίσω στον πατέρα μας και να του πείτε ότι ο γιος του ο Ιωσήφ ζει και έγινε κύριος όλης της Αιγύπτου. Να έρθει λοιπόν να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο μαζί με τα παιδιά του και τα εγγόνια του, τα ζώα του και όλα του τα υπάρχοντα, γιατί η πείνα θα βαστάξει πέντε χρόνια ακόμη».

Αφού είπε αυτά τα λόγια ο Ιωσήφ, αγκάλιασε κλαίγοντας, τους αδερφούς του και ιδιαίτερα το Βενιαμίν.

Το γεγονός μαθεύτηκε στο ανάκτορο του Φαραώ, ότι είχαν έρθει τ' αδέρφια του Ιωσήφ, και χάρηκαν πολύ. Ο Φαραώ πρότεινε στον Ιωσήφ να φέρει τον πατέρα του, τ' αδέρφια του μαζί με τις οικογένειές τους και όλα τους τα υπάρχοντα στην Αίγυπτο. Έτσι ο Ιωσήφ έδωσε στ' αδέρφια του αμάξια, σύμφωνα με τη διαταγή του Φαραώ, καθώς και εφόδια για το δρόμο. Έδωσε σε όλους δώρα, ακόμη και για τον πατέρα τους, αλλά στο Βενιαμίν έδωσε περισσότερα.