Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η φανέρωση του Θεού ονομάζεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας Θεοφάνεια και γίνεται πάντοτε με πρωτοβουλία του Θεού. Ο τρόπος, ο χρόνος και ο τόπος της φανέρωσής του είναι δική του επιλογή, ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να καταλάβει ότι είναι ξεχωριστό γεγονός.

Ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο άμεσα όπως στο Μωυσή (προσωπική Θεοφάνεια), και έμμεσα μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας. Ακόμη, αναπτύσσει με τον  άνθρωπο προσωπική σχέση και επικοινωνία, αφού συζητά μαζί του από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας, δείχνοντας έτσι πόσο τον τιμά.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το όνομα του Θεού γράφεται στα εβραϊκά με τέσσερα γράμματα (Ιαβέ) και διαβάζεται Γιαχβέ. Όταν αργότερα (τον 3ο αι. π.Χ.) η Παλαιά Διαθήκη μεταφράστηκε στα ελληνικά το όνομα αποδόθηκε με τη φράση «εγώ ειμί ο Ων» και σημαίνει: ο ων, ο υπάρχων, ο ζων. Οι ιδιότητες του χαρακτηρίζονται με τα επίθετα: Παντογνώστης, Πάνσοφος, Παντοδύναμος, Παντοκράτωρ, που δημιούργησε τα πάντα, προνοεί, συντηρεί και κυβερνά τον κόσμο.

Όταν ο Θεός είπε στο Μωυσή το όνομα του, «εγώ ειμί ο Ων», φανέρωσε στους ανθρώπους ότι δεν είναι μια δύναμη αόριστη, που κατευθύνει τον κόσμο από μακριά, αλλά ότι είναι πρόσωπο, είναι Πατέρας γεμάτος αγάπη και στοργή για τα παιδιά του.

Κανένα όνομα ή λέξη που ερμηνεύει και αναφέρεται στον υλικό κόσμο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το Θεό. Τα ονόματα χρησιμοποιούνται για να ξεχωρίζουν όμοια όντα και πράγματα  μεταξύ τους. Όμως άλλος Θεός όμοιος δεν υπάρχει. Είναι παρών παντού και είναι πάντα κοντά μας. Με τη φανέρωση του στο Μωυσή, προετοίμασε τους ανθρώπους να καταλάβουν ποιος θα ήταν ο ρόλος του στην ιστορία του λαού του και ολοκλήρου του ανθρώπινου γένους.