Ο
Σαούλ ήταν συνετός και γενναίος βασιλιάς και χάρισε πολλές νίκες στους Ισραηλίτες.
Πολέμησε και νίκησε τους Μωαβίτες, τους Αμμωνίτες, τους Ιδουμαίους, τους
Φιλισταίους και άλλους. Οι νίκες του όμως αυτές τον γέμισαν με εγωισμό και
περηφάνια, και άρχισε να κάνει πράξεις που δεν ήταν αρεστές στον Κύριο.
Ο Σαούλ, με εντολή του Κυρίου, επιτέθηκε
εναντίον των Αμαληκιτών, τους οποίους νίκησε και κατέσφαξε. Αλλά ο Σαούλ και ο στρατός του, παρά την
εντολή του Κυρίου να εξοντώσουν όλους τους Αμαληκίτες, λυπήθηκαν να σκοτώσουν
το βασιλιά τους και τα καλύτερα λάφυρα από τη μάχη, ζώα και γενικά κάθε αγαθό
αξίας δεν θέλησαν να τα καταστρέψουν.
Ο Σαμουήλ επέπληξε τον Σαούλ, που δεν τήρησε
κατά γράμμα την εντολή του Κυρίου και έπραξε ότι ακριβώς ο Κύριος απεχθάνεται.
Και επειδή ο Σαούλ περιφρόνησε τις εντολές του Κυρίου, γι' αυτό και ο Κύριος
τον απέρριψε από το αξίωμα του βασιλιά. Τότε ο Σαούλ ζήτησε συγχώρεση για την
πράξη του και θέλησε να επανορθώσει αλλά ο Σαμουήλ του είπε, ότι η απόρριψη του
Κυρίου είναι οριστική.
Ο Σαμουήλ όσο ζούσε δεν είδε πια το Σαούλ και
ήταν βαθιά λυπημένος γι' αυτόν, όπως κι ο Κύριος είχε μετανιώσει που διάλεξε το
Σαούλ για βασιλιά στον Ισραήλ. Το Πνεύμα του Κυρίου είχε πια φύγει από το
Σαούλ, και τον τυραννούσε ένα κακό πνεύμα σταλμένο από τον Κύριο. Έτσι ο Σαούλ
έπεσε σε αθυμία και μελαγχολία, και τίποτα δεν του έφερνε γαλήνη.
Τότε οι δούλοι του σκέφτηκαν να φέρουν στο
παλάτι το Δαβίδ, που ο Κύριος ήταν μαζί του και ήταν καλός μουσικός, έτσι ώστε
όταν ερχόταν το κακό πνεύμα, να παίζει μουσική και να γίνεται καλά.
Ο Δαβίδ παρουσιάστηκε στο Σαούλ και εκείνος τον
συμπάθησε πολύ. Έτσι, όποτε ερχόταν το κακό πνεύμα στο Σαούλ, ο Δαβίδ έπαιρνε
στα χέρια του το ψαλτήρι κι έπαιζε και ο Σαούλ ανακουφιζόταν. Το κακό πνεύμα
έφευγε από πάνω του και ηρεμούσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου